LA VERGOGNA DELL'EUROPA

Günter Grass, The Shame of Europe

The poem entitled “The Shame of Europe” was published on the 26.05.2012 in both the Greek newspaper Kathimerini and the German Süddeutsche Zeitung. Using the form of the ancient Greek ode, the German Nobel Prize Winner speaks to Europe warning it that it faces the danger of spiritual impoverishment if it rejects the country that created it. With references to Goethe’s Antigone and the works of the philhellene German lyrical poet Hölderlin, Grass goes through all of Greek History, from antiquity to the Junta of the Colonels. He concluded with the menace that “the greed of the banks, the commissioners and their servants” will provoke the ire of the gods. Without Greece, Europe will be poorer, a continent worn and missing all spirituality.

The Shame of Europe

Günter Wilhelm Grass

Nearing chaos, because you did not obey the markets; 

and You far from the Land, that gave you the cradle.

All that You asked for with your soul, and you thought you had found it, 

will now be abolished, and will be priced as rusty scrap metal.

As a borrower persecuted and naked, a country is suffering; 

and You, instead of the thanks that you owe her, you offer hollow words.

Condemned to poverty this County, whose wealth graces Museums: 

the loot that You guard.

Those who with the force of arms had attacked the Country blessed with islands, 

carried Hölderlin in their military pack.

A Country that is least accepted, yet its dictators, once, 

had been accepted by You as allies.

A Land without rights, 

whose belt the obdurate authority keeps on tightening.

Against You Antigone resists, wearing black, 

and across the Country the people is dressed in mourning, who in the past was Your host.

And yet, outside the Country, the followers of Croesus and those who are like him, 

everything that shines like gold the hoard it in Your vault.

Drink, at last, drink! shout the servants of the Commissioners; 

but Socrates furiously returns the cup to You full to the brim.

They will curse in a chorus, that they are Your gods, 

whose Olympus Your will seeks to expropriate.

Deprived of spirit, You will perish without the Land, 

whose spirit created You, Europe.

(Based on the Greek translation by Patricia Adamopoulou)

Η Ντροπή της Ευρώπης

Γκίντερ Γκρας 

Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές·
κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.

Οσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν,
και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.

Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα·
κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.

Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία:
η λεία που Εσύ φυλάττεις.

Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά,
στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.

Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της,
κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.

Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία
ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.

Σ' Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη,
και σ' όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.

Ομως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του
όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.

Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων·
όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.

Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί,
που τον Ολυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν' απαλλοτριώσει.

Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα,
που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.

(Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου -Kathimerini, 26.05.2012)



Europas Schande
 
Ein Gedicht von Günter Grass

Dem Chaos nah, weil dem Markt nicht gerecht,
bist fern Du dem Land, das die Wiege Dir lieh.

Was mit der Seele gesucht, gefunden Dir galt,
wird abgetan nun, unter Schrottwert taxiert.

Als Schuldner nackt an den Pranger gestellt, leidet ein Land,
dem Dank zu schulden Dir Redensart war.

Zur Armut verurteiltes Land, dessen Reichtum
gepflegt Museen schmückt: von Dir gehütete Beute.

Die mit der Waffen Gewalt das inselgesegnete Land
heimgesucht, trugen zur Uniform Hölderlin im Tornister.

Kaum noch geduldetes Land, dessen Obristen von Dir
einst als Bündnispartner geduldet wurden.

Rechtloses Land, dem der Rechthaber Macht
den Gürtel enger und enger schnallt.

Dir trotzend trägt Antigone Schwarz und landesweit
kleidet Trauer das Volk, dessen Gast Du gewesen.

Außer Landes jedoch hat dem Krösus verwandtes Gefolge
alles, was gülden glänzt gehortet in Deinen Tresoren.

Sauf endlich, sauf! schreien der Kommissare Claqueure,
doch zornig gibt Sokrates Dir den Becher randvoll zurück.

Verfluchen im Chor, was eigen Dir ist, werden die Götter,
deren Olymp zu enteignen Dein Wille verlangt.

Geistlos verkümmern wirst Du ohne das Land,
dessen Geist Dich, Europa, erdachte.

(Suddeutsche Zeitung, 26.05.2012)